Niemniej ta zasada rysowania czy malowania rozmaitych narodowości, jednej obok drugiej, zmuszała go do metody porównawczej, wyszukiwania kontrastu. Figurki nie mogły być podobne. Równocześnie pewne cechy powtarzały się. Tak więc nie uczony w kostiumologii, lecz ludowy nieraz rytownik odtwarzał oryginalną, charakterystyczną sylwetkę. Dopomożemy mu tym, co wiemy i innych źródeł. Strój narodowy polski ustalał się dopiero w drugiej połowie piętnastego wieku.
