Przedtem Polska była zbyt zajęta sąsiedzkimi wojnami, nie dość połączona w jeden organizm kulturalny. Dopiero za Zygmunta I wszystko się zmieniło. Obok silnych wpływów włoskich były inne, nie wyłączając najdalszej Hiszpanii. Zygmunt August toczył przecież długie spory z królem Filipem II o zwrot sum neapolitańskich, wypożyczonych Hiszpanii przez królową Bonę. W szesnastym wieku udział Polski w europejskim życiu kulturalnym był już duży i trwały. Po kraju krążyły talary hiszpańsko-niderlandzkie, a wnet polskie trzygroszówki, czyli „dutki” króla Zygmunta były chętnie przyjmowane u wszystkich sąsiadów.
