Przez dwadzieścia lat musiał tułać się po świecie, przenosić z kraju do kraju, witany niechętnie, wypraszany nieżyczliwie i żył po to, aby zwiększyć niewielkie szanse doczekania się tronu. A szanse były coraz mniejsze ze względu na powodzenie Napoleona oraz choroby i wiek samego kandydata. ‘ Gdy więc. wrócił wreszcie do Francji, był stary, zgorzkniały, u schyłku egzystencji. Jego uraz do uzurpatorabył tym większy. Nowy król z prawowitej linii chciał więc usunąć wszystkie ślady przeszłości niemiłej. Każdy. napis, każda nazwa, każdy szczegół ubioru,. urządzenia czy architektury, który przypominał Napoleona, był mu wstrętny.
