Znowu względy praktyczne złączyły się z ideowymi. Peruki, a z nimi puder, musiały zginąć. Trochę później także zbyt długie włosy i modne przez cały wiek warkoczyki. Bonaparte nosił je jeszcze, w czasie swej wyprawy włoskiej, ale w Egipcie pod presją życia obozowego ukazał się swym żołnierzom po raz pierwszy w krótkiej czuprynie. Na tle sztabu jeszcze po staroświecku uczesanego, a więc z włosami długimi. Istota nowej fryzury była prosta: puszczano włosy w ich naturalnym kierunku i ścinano z przodu nad czołem. W ten sposób powstawała powoli fryzura rzymska cezarów, którzy nie mogąc nosić kapelusza i nie korzystając z peruki, lubili sczes.ywać resztki włosów nad czołem.
