Sięgał on niewiele poniżej bioder, rękawy miał rozcięte do łokcia i zapinane w razie potrzeby na guziki. Wszystkie elementy karmanioli, były wygodne, luźne, stosowne do szybkiej a ciężkiej pracy. Jako guziki, rozmieszczone w dwóch rzędach, mogły u zamożnych sankiulotów służyć zgrabne obrazki ze stali lub z pomalowanej kości, rewolucyjne miniatury. Karmaniola,. przyniesiona podobno’ do Francji przez piemonckich robotników, no- , szona naprzód przez lud, potem prZez marzył- • skich marynarzy, przyjęła się jako najbardziej demonstracyjny strój wielkiej rewolucji. Od niej wywodziła się piosenka „karmaniola” śpiewana ochoczo przy gilotynie na placu Zgody.
