Dlatego muskularna klatka’piersiowa, męska, opalona, w widoczny sposób reprezentowała wtedy mężczyznę wzorowego. Podobnie silna ręka, odsłonięta do przedramienia w rękawie koszuli zawiniętej do łokcia. Nie trzeba dodawać, że koszula była zmięta, zniszczona, wcale nie biała ani nie prasowana. Kołnierzyk był także nieważny.’ Wieczorem lub zimą sankiulota okręcał szyję proletariacką chustą. Na! koszulę wdziewano. karma- niolę. Była strojem wyjściowym, świadomym swej rewolucyjnej nazwy. Karmaniolą zwano wierzchni kaftan, otwarty 2 przodu, z wyłożonym kołnierzem, z prostymi połami i kieszeniami.
