Po uzasadnieniu praktycznym nowego męskiego ubioru odnaleźć można dalsze jego przyczyny, bardziej idealne. Indywidualizm był znamieniem epoki. Towarzyski wiek XIX, który przez. współdziałanie ludzi w miastach tyle dokonał w cywilizacji, wiek Balzaka i Zoli, opisujących społeczeństwo, nie bohatera, musiał wytworzyć reakcję. Dążenia indywidualistyczne, tłumione, wybuchnęły z tym większą siłą. Artysta, któremu niedawno narzucano obowiązki wychowania, a przynajmniej zabawiania otoczenia, zwrócił się przeciw otoczeniu z nie ukrywaną nienawiścią. Modnymi pisarzami końca wieku byli Stirner i Nietzsche. Autorzy Jedynego i jego własności i filozofii skierowanej przeciw wszystkiemu, co ludziom wspólne. Łatwo te indywidualistyczne tendencje odczytać w ówczesnym kostiumie. Epoka poprzednia, okres pozytywizmu, oznaczała przewagę ubioru, czyli pieniędzy i krawca, nad człowiekiem.
