Zapinano je na ozdobną klamrę. Na takich klamrach, żelaznych, mosiężnych, srebrnych i pozłocistych zawieszano nieraz cyfry królewskie, herb polski, województwa, własny albo litery. Pasy skórzane, zwane też trzosami, były wspólne dla stroju szlachty, mieszczan i ludu. Służyły do pomieszczenia pieniędzy w podróży czy na jarmarku. Najdłużej przechowały się u chłopów. Węższe były rzemienne, do letniego żupana. Pasy jedwabne weszły w modę pod wpływem bliskich stosunków ze Wschodem. Mogły być domowej roboty, haftowane przez narzeczoną, przywożone z zagranicy, z Persji czy Turcji, a później polskie „fabryczne” z Grodna czy ze Słucka.
