Te dwa modele męskiej sylwety nie nastąpiły jednak bezpośrednio, po sobie. Przegrodzone są krótką epoką, którą nazywamy stylem pozytywizmu albo wieży Eiffla. Był to okres umiłowania bohaterów Verne’a, wynalazców, odkrywców, podróżników, którzy łączyli cechy mężczyzny zaangażowanego w życiu praktycznym, z wyobraźnią jego następcy. W dziedzinie mody była to sylweta szczupłego, sympatycznego mężczyzny z lat 1880, którą najlepiej dziś znamy z dobrych rewii, z tańców Sempolińskiego. Był to tak zwany trzeci gotyk, w literaturze upamiętniony typem męskim Bel Ami. Postać tytułowa noweli Maupassanta zyskała taką popularność, że pokazywano ją w filmie i w teatrze. Oto, jak wyglądaj Bel Ami: nosił żakiet lub marynarkę o spadzistych ramionach, sięgającą bioder zaledwie, z pięcioma guzikami. Ale zapięta była na guzik jeden, najwyższy.
