Bezwzględnie dokładny w kompozycjach walorów Gauguin był wybitnym przykładem nowego malarstwa. A to ówczesne malarstwo pomaga nam dostrzec jeszcze jeden problem kostiumu jako symbolu czasu: problem ucieczki od miasta i kult natury. Dokładniej wsi. Ważną przyczyną nowego stylu była bowiem także niechęć do cywilizacji, już wyłącznie miejskiej. Van Gogh, który uciekł na prowincję, i Gauguin, który wyjechał na Tahiti nie mogąc znieść ciężaru kultury europejskiej, byli w pewnym sensie malarzami secesji. Modny był zwyczaj wyjeżdżania na niedziele i urlopy do wód, odkrywania gór i morza. Natchnieniem do stworzenia kostiumu secesyjnego mógł być także swobodny strój wycieczkowy, a nawet modna stylizacja i dekoracja wiejsko-naturalna.
