Rewolucja francuska chciała być równie dobra i jeszcze lepsza ^niż znjenawidzQny stary ład. A ponieważ dwór miał nie tylko swoją dogmatykę,, ale i swoją liturgię, ponieważ stary- król miał swoje .ubiory, kolory, hasła i uręczystości, więc rewolucja wynalazła wnet przeciwne. Rozpoczęła się, i to z obu stron, walka o barwy, o święta, o wielkie słowa. Przede wszystkim walczono o kolory. Wobec tego, że dwór upierał się przy swym białym kolorze burbońskim, rewolucjoniści rozpoznawali się po trójkolorowej kokardzie. Wstążeczka ta mogła uratować życie. Życzliwe jej podjęcie przedłużyło egzystencję rodzinie królewskiej. Co prawda, nie na długo.
