Zgodnie z możliwościami i skłonnością do wystaw- ności szlachcic nasz imponował błyskiem złota, ognistymi barwami, barbarzyńskim wprost- przepychem. Ważną cechą stroju była też jego ludowość. Szlachcic, żyjący na niedostępnej, pozbawionej dróg wsi, w otoczeniu licznych poddanych, składających daniny w kilkudziesięciu postaciach, musiał stykać się z wiejską ludnością częściej i bliżej niż szlachcic francuski, mieszkający w zamku i otoczony służbą. W Polsce różnice ubioru szlacheckiego, mieszczańskiego i chłopskiego były nieistotne w kroju. Klimat był surowy dla wszystkich, szlachcic niewiele korzystał z cywilizacji.
