’Były też inne cechy ważniejsze: nonszalancja, zaniedbanie, luźność stroju, brak wcięcia talii, przesadna s2erokość marynarki, ciemny kolor i szereg innych, które bez trudu odnajdziemy. Występowanie ich ułatwiało zjawisko objektywne: rozwój wielkiego przemysłu konfekcyjnego. Z początkiem dziewiętnastego wieku prawie wszystkie części ubioru wykwintnego mężczyzny sporządzał oddzielnie rzemieśnik. Z końcem XIX wieku większość mężczyzn na Zachodzie kupowała swe ubrania w. sklepie.. Konfekcja mogła dostarczyć ciekawych i często zmienianych fasonów, mogła poszczycić się dobrocią materiałów i wzorów; mogła produkować tanio i szybciej. Ale z natury rzeczy nie mogła zastąpić dokładnej pracy ręcznej, zwłaszcza w kroju i w opracowaniu szczegółów. Wykończanie tych szczegółów, dokładność uszycia i dobroć materiału cechowały ubiór jeszcze w epoce pozytywizmu. Tych zalet stroju Bel Ami nie mogła naśladować konfekcja.
