Rewolucyjne asygnaty łatwo usunęły dawniejsze błyszczące lui- dory w myśl zasady, że pieniądz gorszy wypiera ’ lepszy. Ale teraz, w pierwszej ćwierci nowego wieku, Francja pełna była nowych pięknych złotych monet, dwudziestofrankówek wprowadzonych przez Napoleona, i Ludwik XVIII me mógł juz zniszczyć ani jednostki pieniężnej, franka, ani nawet samych monet z wykwintnym portretem cesarza, zwanych napoleonami. Musiał ustąpić. Postanowił wybić pieniądze nowe o identycznym kroju i wadze, z własnym portretem. Kursowały obok napoleonów. Podobnie było z meblami oraz w architekturze. W pałacu, do którego Ludwik się wprowadził, pozostały empirowe meble. Można było przywieźć zabytkowe mebelki z końca XVIII wieku, rozproszone po strychach i u starych hrabin.
You may have missed
13 listopada, 2022